Toneelstukjes

Column uit De Telegraaf van gisteren.
------------------------------------------------------------------------------
Peter Picavet (59) kan smakelijk vertellen over toneelstukjes op het vliegveld van Natal. De kwieke Zeeuw runt sinds 2003 een reisbureau in de Braziliaanse strandstad, waar sinds kort weer Nederlandse vakantievluchten landen na een onderbreking van een jaar.

"Eerst zie je een koppel ontroerd afscheid nemen in de vertrekhal. Zij Braziliaans, hij buitenlands. Op een gegeven moment roept de dame: 'Boarding time, boarding time!' Ze heeft haast want op de inkomende vlucht zit haar volgende vriendje."

Tijd voor akte twee. Ze frist zich even op in het toilet en spoedt zich naar de aankomsthal om de andere gringo in de armen te vallen. "Je gelooft het niet maar het gebeurt echt", lacht Picavet.

Hoe meer vriendjes hoe meer zakgeld, is het idee. "Ik ken hier meisjes die vijf gringo's tegelijk hebben. Ze sturen elke maand euro's op", vertelt een Nederlandse restauranthouder in de omgeving van Fortaleza, de andere charterbestemming in het zonovergoten Braziliaanse noordoosten.

Soms overlappen de buitenlandse bezoekjes elkaar. "Dan belt zo'n meisje mij om te vragen of Pietje of Klaasje in het restaurant zit. Als ik zo'n jongen waarschuw, geloven ze me meestal niet. 'Mijn vriendin is echt anders hoor', zeggen ze dan."

Een derde Nederlander vertelde me enkele jaren geleden over zijn ervaringen in apotheken in Fortaleza. "Daar lieten lokale dames hun armen of benen in het gips zetten. De foto's stuurden ze naar hun geliefden. Om de volgende dag bij Western Union weer een fortuintje te ontvangen uit Nederland, Italië, Portugal of Noorwegen."

Toch wonderlijk dat Europese mannen erin trappen en hun zuurverdiende centen overmaken. Vrouwen uit het arme noordoosten zijn gemiddeld niet hoog opgeleid maar acteren kunnen sommigen als de beste.