Uit De Telegraaf van vandaag.
-----------------------------------------------------------------------------------
Er is geen land dat meer mondiale misstitels in de wacht heeft gesleept dan Venezuela. Terecht wat mij betreft. Vorige week viel het me in de zwoele hoofdstad Caracas opnieuw op hoe verbluffend mooi de Venezolaanse vrouwen zijn.
Mijn aandacht werd daarbij vooral getrokken door de wel erg forse boezem waarover de gemiddelde Venezolaanse beschikt. Zelfs sommige piepjonge meisjes vormden hierop geen uitzondering.
Hoewel ik naar Venezuela was gereisd om de presidentsverkiezingen te volgen, had ik op mijn laatste dag een paar uur over om een onderzoekje te doen naar het fenomeen.
Op een borstkliniek in de wijk Las Mercedes werd ik hartelijk ontvangen door de 29-jarige medewerker Carolina Ilarreta. "Vergis je niet, het zijn allemaal siliconen hoor", lachte ze.
Gezien haar decolleté wist ze waarover ze sprak. "Ik heb ze ook ja, twee maal 305 milliliter. Ik wilde ze al toen ik veertien was, maar dat mocht niet van mijn ouders. Je kunt gewoon niet achter blijven, het is een wedloop."
Het onderwerp bleek totaal geen taboe. Ook andere vrouwen lieten zich zonder schroom ondervragen.
"We zijn erg koket en feminien", zo verklaarde de rondborstige boekhoudster Laura Salazar (27) waarom jaarlijks 40.000 Venezolaanse vrouwen de operatie ondergaan.
"Mannen kijken hier eerst naar je borsten, dan naar je gezicht en daarna naar je billen. De ingreep is goedkoop en gemakkelijk. Bij mij was het in 45 minuten gepiept."
Siliconen en benzine zijn zowat de enige betaalbare producten in het dure Zuid-Amerikaanse olieland. Terwijl in Nederland een richtprijs van 4750 euro geldt voor een borstvergroting, zijn Venezolaanse vrouwen tot drie keer goedkoper uit.
Bovendien horen de lokale plastisch chirurgen bij de beste ter wereld. Operaties kunnen in tientallen termijnen worden afbetaald. Dit alles maakt Venezuela tot een populaire bestemming voor 'scalpeltoerisme'.
Sommige chirurgen behandelen ook jonge meisjes, mits de ouders toestemming geven. Een borstvergroting geldt in Venezuela als een vrij gebruikelijk cadeau voor de vijftiende verjaardag.
"Een zieke kapitalistische gewoonte", aldus de net herkozen president Hugo Chávez. Maar de socialist legt de siliconencultuur voorlopig geen strobreed in de weg.
vrijdag, oktober 19, 2012
Repo Braziliaanse beurs
Uit de Financiële Telegraaf.
-----------------------------------------------------------------------------------
Terwijl de Braziliaanse economie al tien jaar stabiel in de lift zit, is de Bovespa-beurs door de grote afhankelijkheid van commodities nog net zo turbulent als vroeger. Toch trekt de op twee na grootste effectenbeurs ter wereld steeds meer buitenlands kapitaal.
"Vijf jaar geleden was het buitenland goed voor 32% van de investeringen en nu voor 40%. Europa is afgelopen 1,5 jaar net zo belangrijk geworden als de VS (beide goed voor 40% van die 40%), omdat Europese beleggers alternatieven zoeken vanwege de crisis," zegt Bovespa-woordvoerder Lucy Pamboukdjian in de voormalige koffiebeurs in hartje São Paulo.
Daarom is het volgens analisten jammer dat de hoofdindex van de Bovespa nog zo zwaar op grondstoffen leunt. Er noteren tegenwoordig meer Braziliaanse bedrijven die hun geld verdienen op de snel groeiende interne markt (zoals modeketens, warenhuizen en een creditcardaanbieder), maar commodities slokken nog altijd 40% van de index op (in marktwaarde, 25% qua aantal noteringen).
Vooral ijzerertsreus Vale en staatoliegigant Petrobras zijn zeer gevoelig voor schokgolven in de wereldeconomie. "In de afgelopen twaalf maanden schommelde de hoofdindex tussen 49.000 en 69.000 punten, mede door de onzekere situatie in Europa", weet financieel adviseur Tom Waslander van Brasilpar in São Paulo.
Volgens de Nederlander hindert dit de diversificatie en de toetreding van middelgrote bedrijven tot de Bovespa, die vandaag rond de 59.000 punten noteert en dit jaar pas drie beursgangen (IPO's) telde.
"De grilligheid maakt het erg lastig om een IPO te plannen. Er zijn veel goede Braziliaanse bedrijven die hiervoor in aanmerking komen, bij voorbeeld in de snel groeiende consumptieve sector. Maar zij stellen hun lancering uit tot de beurs in een stabiele of stijgende fase zit."
In het topjaar 2007 verwelkomde de Bovespa, waar 361 bedrijven zijn genoteerd, nog 64 nieuwkomers. Maar sinds de index in mei 2008 een record van 73.516 scoorde, kwam de klad erin, met maximaal elf IPO's in een jaar.
Hieraan was niet alleen de kredietcrisis debet, meent Waslander, maar ook de toegenomen scepsis rond Brazilië zelf. "Veel IPO's uit de hypejaren 2006 en 2007 hebben investeerders slechte resultaten opgeleverd." Bovendien groeide de BRIC-economie vorig jaar met slechts 2,7%, terwijl in 2012 een magere 1,5% dreigt.
Maar op de Bovespa-beurs is er sinds kort weer reden voor optimisme. Om de economie een slinger te geven kondigde president Dilma Rousseff onlangs een grot privatisering aan voor de gebrekkige infrastructurele sector. Het bedrijfsleven mag via aanbestedingen voor € 53 miljard aan weg en spoor vertimmeren.
Binnenkort volgen méér aanbestedingen om de ondermaatse Braziliaanse vliegvelden en havens te moderniseren. Ook voor Nederland liggen hier kansen. Een zware Braziliaanse regeringsdelegatie was laatst op bezoek om Schiphol en de Rotterdamse haven te interesseren voor deze klussen.
Volgens analisten geeft Rousseff met het pakket aan dat de private sector in de aanloop naar het WK Voetbal (2014) en de Olympische Spelen (2016) een grotere rol zal krijgen in de Braziliaanse economie. "Dit zal ook de Bovespa een boost geven", hoopt Pamboukdjian, die kansen ziet voor beursgenoteerde bedrijven in de bouw- en tolwegsector.
Een tweede factor die de koersen op kan stuwen, is de historisch lage rente, die is gedaald naar 7,25%. Meer Brazilianen zullen gaan beleggen nu de tijd van torenhoge spaarrentes voorbij lijkt, zo is het idee. Momenteel heeft pas 0,5% van de bevolking aandelen.
"Brazilië heeft geen beleggingscultuur zoals de VS, China of Chili," vertelt een andere Bovespa-woordvoerder. "Ons beursverleden is een aaneenschakeling van crashes en schandalen. Dat heeft de bevolking wantrouwend gemaakt."
Sinds 2001 horen de regels van de Bovespa echter tot de meest rigide ter wereld. Bijna de helft (180) van de 361 genoteerde bedrijven valt onder de 'Novo Mercado' (samengevoegd in de aparte IGC-index), die hoge eisen stelt op het gebied van 'corporate governance'.
Om het vertrouwen van Braziliaanse families te winnen kan iedereen tegenwoordig binnenlopen in het statige Bovespa-gebouw. Op de beursvloer, die sinds 2008 volledig geautomatiseerd is, zijn de hoekmannen vervangen door financiële voorlichters.
-----------------------------------------------------------------------------------
Terwijl de Braziliaanse economie al tien jaar stabiel in de lift zit, is de Bovespa-beurs door de grote afhankelijkheid van commodities nog net zo turbulent als vroeger. Toch trekt de op twee na grootste effectenbeurs ter wereld steeds meer buitenlands kapitaal.
"Vijf jaar geleden was het buitenland goed voor 32% van de investeringen en nu voor 40%. Europa is afgelopen 1,5 jaar net zo belangrijk geworden als de VS (beide goed voor 40% van die 40%), omdat Europese beleggers alternatieven zoeken vanwege de crisis," zegt Bovespa-woordvoerder Lucy Pamboukdjian in de voormalige koffiebeurs in hartje São Paulo.
Daarom is het volgens analisten jammer dat de hoofdindex van de Bovespa nog zo zwaar op grondstoffen leunt. Er noteren tegenwoordig meer Braziliaanse bedrijven die hun geld verdienen op de snel groeiende interne markt (zoals modeketens, warenhuizen en een creditcardaanbieder), maar commodities slokken nog altijd 40% van de index op (in marktwaarde, 25% qua aantal noteringen).
Vooral ijzerertsreus Vale en staatoliegigant Petrobras zijn zeer gevoelig voor schokgolven in de wereldeconomie. "In de afgelopen twaalf maanden schommelde de hoofdindex tussen 49.000 en 69.000 punten, mede door de onzekere situatie in Europa", weet financieel adviseur Tom Waslander van Brasilpar in São Paulo.
Volgens de Nederlander hindert dit de diversificatie en de toetreding van middelgrote bedrijven tot de Bovespa, die vandaag rond de 59.000 punten noteert en dit jaar pas drie beursgangen (IPO's) telde.
"De grilligheid maakt het erg lastig om een IPO te plannen. Er zijn veel goede Braziliaanse bedrijven die hiervoor in aanmerking komen, bij voorbeeld in de snel groeiende consumptieve sector. Maar zij stellen hun lancering uit tot de beurs in een stabiele of stijgende fase zit."
In het topjaar 2007 verwelkomde de Bovespa, waar 361 bedrijven zijn genoteerd, nog 64 nieuwkomers. Maar sinds de index in mei 2008 een record van 73.516 scoorde, kwam de klad erin, met maximaal elf IPO's in een jaar.
Hieraan was niet alleen de kredietcrisis debet, meent Waslander, maar ook de toegenomen scepsis rond Brazilië zelf. "Veel IPO's uit de hypejaren 2006 en 2007 hebben investeerders slechte resultaten opgeleverd." Bovendien groeide de BRIC-economie vorig jaar met slechts 2,7%, terwijl in 2012 een magere 1,5% dreigt.
Maar op de Bovespa-beurs is er sinds kort weer reden voor optimisme. Om de economie een slinger te geven kondigde president Dilma Rousseff onlangs een grot privatisering aan voor de gebrekkige infrastructurele sector. Het bedrijfsleven mag via aanbestedingen voor € 53 miljard aan weg en spoor vertimmeren.
Binnenkort volgen méér aanbestedingen om de ondermaatse Braziliaanse vliegvelden en havens te moderniseren. Ook voor Nederland liggen hier kansen. Een zware Braziliaanse regeringsdelegatie was laatst op bezoek om Schiphol en de Rotterdamse haven te interesseren voor deze klussen.
Volgens analisten geeft Rousseff met het pakket aan dat de private sector in de aanloop naar het WK Voetbal (2014) en de Olympische Spelen (2016) een grotere rol zal krijgen in de Braziliaanse economie. "Dit zal ook de Bovespa een boost geven", hoopt Pamboukdjian, die kansen ziet voor beursgenoteerde bedrijven in de bouw- en tolwegsector.
Een tweede factor die de koersen op kan stuwen, is de historisch lage rente, die is gedaald naar 7,25%. Meer Brazilianen zullen gaan beleggen nu de tijd van torenhoge spaarrentes voorbij lijkt, zo is het idee. Momenteel heeft pas 0,5% van de bevolking aandelen.
"Brazilië heeft geen beleggingscultuur zoals de VS, China of Chili," vertelt een andere Bovespa-woordvoerder. "Ons beursverleden is een aaneenschakeling van crashes en schandalen. Dat heeft de bevolking wantrouwend gemaakt."
Sinds 2001 horen de regels van de Bovespa echter tot de meest rigide ter wereld. Bijna de helft (180) van de 361 genoteerde bedrijven valt onder de 'Novo Mercado' (samengevoegd in de aparte IGC-index), die hoge eisen stelt op het gebied van 'corporate governance'.
Om het vertrouwen van Braziliaanse families te winnen kan iedereen tegenwoordig binnenlopen in het statige Bovespa-gebouw. Op de beursvloer, die sinds 2008 volledig geautomatiseerd is, zijn de hoekmannen vervangen door financiële voorlichters.
zaterdag, oktober 06, 2012
Toekomst Chávez onzeker
Uit de krant van vandaag.
------------------------------------------------------------------------------------
Na veertien jaar socialistische revolutie is de kans morgen groter dan ooit dat het tijdperk van de Venezolaanse president Hugo Chávez Frias wordt afgesloten.
Volgens een deel van de sterk uiteenlopende peilingen voor de verkiezingen wordt het een nek-aan-nekrace met tegenstrever Henrique Capriles Radonski (40).
Bij enquêteur Consultores 21, de beste voorspeller van de parlementsverkiezingen van 2010, leidt Capriles met 49% van de stemmen, 3% meer dan de doorgaans oppermachtige Chávez. Maar bij het regeringsgezinde Hinterlaces staat de president 16% voor.
„Natuurlijk wint Chávez”, zegt Luis Lopez (65) uit Ciudad Caribia, een ’socialistische stad’ die uit de grond wordt gestampt in de groene bergen achter het internationale vliegveld van de hoofdstad Caracas.
Trots laat de voormalige dakloze, die bij aardverschuivingen in 2010 zijn krot kwijtraakte, zijn gratis driekamerwoning zien, compleet met meubels, huishoudelijke apparaten en een poster van Chávez.
Het appartement ligt in een idyllische wijk met speeltuinen, een staatssupermarkt met goedkoop voedsel, sportveldjes, moestuinen, scholen en een kosteloze kliniek met Cubaanse artsen.
„We zijn El Comandante eeuwig dankbaar. Hij heeft ons allemaal uit de stront getrokken. We stemmen hier morgen 100% 'rojo, rojito'” (rood).
Luis Lopez (65): Chávez eeuwig dankbaar.
Chávez (58), die voorlopig hersteld lijkt van kanker, wil komende jaren honderdduizend arme Venezolanen verwelkomen in het paradepaardje van zijn revolutie. Het is onderdeel van zijn belofte om de hele bevolking voor 2019 een waardige woning te bezorgen, waarvoor zeker drie miljoen huizen moeten worden gebouwd.
Ook voor tientallen andere sociale projecten (Misiones) heeft hij extra oliemiljarden in petto. „Geloven jullie echt dat die onbenul de Misiones in stand zou houden?” zo schold Chávez zijn tegenstander Henrique Capriles donderdag nog maar eens uit onder luid gejuich van zijn uit het hele land opgetrommelde rode aanhang.
„Kiezers zijn bang om hun sociale rechten of baan te verliezen als ze niet op Chávez stemmen”, zegt Guillermo Barrios van Manifiesta, een organisatie die Venezolanen op het hart drukt dat hun stem van morgen geheim blijft. „Ze hebben de Lista Tascón nog in hun achterhoofd.”
Op deze zwarte lijst van de overheid belandden 3,5 miljoen Venezolanen toen ze in 2004 voor een referendum tegen Chávez tekenden. De vraag was destijds of Chávez moest worden afgezet. Honderdduizenden verloren daarna hun baan bij de almaar uitdijende overheid.
„David wint altijd van Goliath”, hoopt de energieke Capriles, een succesvolle gouverneur en jurist van Joods-Antilliaans bloed die de harten van veel vrouwelijke kiezers sneller laat kloppen.
De gouverneur van Miranda, een deelstaat die Caracas overlapt, belooft de populaire Misiones te continueren, maar hamert daarnaast op de mislukkingen van de ’Bolivariaanse’ revolutie van Chávez. Zo is het Venezolaanse moordcijfer verdrievoudigd sinds 1998 en is het land nu nog afhankelijker van olie dan voorheen.
Terwijl de eigen infrastructuur in verval is, doet de president grote oliegiften aan bondgenoten als Cuba. Capriles, kleinzoon van een Poolse Holocaust-overlever, wil korte metten maken met die cadeaus, wat een ramp zou zijn voor de gebroeders Castro.
Verder spreekt hij veel kiezers aan met zijn oproep tot vrede en verzoening in Venezuela, dat onder Chávez volledig verdeeld is geraakt. De president pookte het vuur in de debatloze campagne als vanouds op met scheldpartijen aan het adres van zijn rivaal ('nazi', 'varken', 'nobody', 'fascist', 'politieke analfabeet'). Capriles negeerde de beledigingen.
Netzai Barrame (13) is blij met haar verhuizing naar Ciudad Caribia. "Hier kan ik rustig spelen op straat, in Caracas kon dat niet."
------------------------------------------------------------------------------------
Na veertien jaar socialistische revolutie is de kans morgen groter dan ooit dat het tijdperk van de Venezolaanse president Hugo Chávez Frias wordt afgesloten.
Volgens een deel van de sterk uiteenlopende peilingen voor de verkiezingen wordt het een nek-aan-nekrace met tegenstrever Henrique Capriles Radonski (40).
Bij enquêteur Consultores 21, de beste voorspeller van de parlementsverkiezingen van 2010, leidt Capriles met 49% van de stemmen, 3% meer dan de doorgaans oppermachtige Chávez. Maar bij het regeringsgezinde Hinterlaces staat de president 16% voor.
„Natuurlijk wint Chávez”, zegt Luis Lopez (65) uit Ciudad Caribia, een ’socialistische stad’ die uit de grond wordt gestampt in de groene bergen achter het internationale vliegveld van de hoofdstad Caracas.
Trots laat de voormalige dakloze, die bij aardverschuivingen in 2010 zijn krot kwijtraakte, zijn gratis driekamerwoning zien, compleet met meubels, huishoudelijke apparaten en een poster van Chávez.
Het appartement ligt in een idyllische wijk met speeltuinen, een staatssupermarkt met goedkoop voedsel, sportveldjes, moestuinen, scholen en een kosteloze kliniek met Cubaanse artsen.
„We zijn El Comandante eeuwig dankbaar. Hij heeft ons allemaal uit de stront getrokken. We stemmen hier morgen 100% 'rojo, rojito'” (rood).
Luis Lopez (65): Chávez eeuwig dankbaar.
Chávez (58), die voorlopig hersteld lijkt van kanker, wil komende jaren honderdduizend arme Venezolanen verwelkomen in het paradepaardje van zijn revolutie. Het is onderdeel van zijn belofte om de hele bevolking voor 2019 een waardige woning te bezorgen, waarvoor zeker drie miljoen huizen moeten worden gebouwd.
Ook voor tientallen andere sociale projecten (Misiones) heeft hij extra oliemiljarden in petto. „Geloven jullie echt dat die onbenul de Misiones in stand zou houden?” zo schold Chávez zijn tegenstander Henrique Capriles donderdag nog maar eens uit onder luid gejuich van zijn uit het hele land opgetrommelde rode aanhang.
„Kiezers zijn bang om hun sociale rechten of baan te verliezen als ze niet op Chávez stemmen”, zegt Guillermo Barrios van Manifiesta, een organisatie die Venezolanen op het hart drukt dat hun stem van morgen geheim blijft. „Ze hebben de Lista Tascón nog in hun achterhoofd.”
Op deze zwarte lijst van de overheid belandden 3,5 miljoen Venezolanen toen ze in 2004 voor een referendum tegen Chávez tekenden. De vraag was destijds of Chávez moest worden afgezet. Honderdduizenden verloren daarna hun baan bij de almaar uitdijende overheid.
„David wint altijd van Goliath”, hoopt de energieke Capriles, een succesvolle gouverneur en jurist van Joods-Antilliaans bloed die de harten van veel vrouwelijke kiezers sneller laat kloppen.
De gouverneur van Miranda, een deelstaat die Caracas overlapt, belooft de populaire Misiones te continueren, maar hamert daarnaast op de mislukkingen van de ’Bolivariaanse’ revolutie van Chávez. Zo is het Venezolaanse moordcijfer verdrievoudigd sinds 1998 en is het land nu nog afhankelijker van olie dan voorheen.
Terwijl de eigen infrastructuur in verval is, doet de president grote oliegiften aan bondgenoten als Cuba. Capriles, kleinzoon van een Poolse Holocaust-overlever, wil korte metten maken met die cadeaus, wat een ramp zou zijn voor de gebroeders Castro.
Verder spreekt hij veel kiezers aan met zijn oproep tot vrede en verzoening in Venezuela, dat onder Chávez volledig verdeeld is geraakt. De president pookte het vuur in de debatloze campagne als vanouds op met scheldpartijen aan het adres van zijn rivaal ('nazi', 'varken', 'nobody', 'fascist', 'politieke analfabeet'). Capriles negeerde de beledigingen.
Netzai Barrame (13) is blij met haar verhuizing naar Ciudad Caribia. "Hier kan ik rustig spelen op straat, in Caracas kon dat niet."
vrijdag, oktober 05, 2012
Bezoekje aan de best presterende beurs ter wereld
Uit de Financiële Telegraaf van vandaag.
----------------------------------------------------------------------------------
Met een 212%-stijging van de hoofdindex (IBC) is de beurs van Caracas dit jaar de best presterende ter wereld. Maar woordvoerder Hugo Londoño is de eerste om zijn spectaculaire groeicijfer te relativeren.
"Het hoge percentage wordt vertekend door het lage volume. De handel staat hier al jaren op een laag pitje," vertelt hij in het spookachtig stille gebouw van de Bolsa de Valores de Caracas (BVC), de hoofdstad van Venezuela.
Met een spottend lachje somt hij een reeks minder imposante cijfers op. Het aantal beursnoteringen daalde van 66 naar 41 sinds 2000 en het aantal beursmedewerkers van honderd naar 35. Een handelsdag duurt van 9u tot 13u en telt gemiddeld vijftien aandelentransacties. Er zijn ook dagen dat de beurs morsdood is. De koersgrafiek bestaat dan uit een kaarsrecht horizontaal streepje.
De Venezolaanse beursmisère is een gevolg van de socialistische revolutie van president Hugo Chávez, die al sinds 1999 aan de macht is. "Als hij komende zondag de verkiezingen wint, dan betekent dat het einde voor de beurs. Dan raken we nog meer noteringen kwijt door nationalisaties en kapitaalcontroles", sombert de zegsman in zijn kantoor op een verdieping die het bedrijf BVC deelt met de Finse ambassade.
De enige overgebleven Venezolaanse effectenbeurs heeft een beurswaarde van 39,5 miljard bolívares (9,2 miljard dollar volgens de officiële koers, 4 miljard dollar volgens de zwarte koers) en is dertig keer zo klein als de beurs van buurland Brazilië.
Dat de IBC dit jaar door het dak gaat, komt vooral door gestegen aandelen van banken en verzekeraars, samen goed voor 82% van de beursgraadmeter. Andere belangrijke noteringen zijn die van papiermaker Manpa, staalproducent Sivensa en chemieconcern Corimon.
De laatste weken kregen Venezolaanse aandelen en obligaties een extra impuls door een stijging in de peilingen van Chávez' tegenstander Henrique Capriles. Investeerders lopen warm voor de succesvolle gouverneur, die zich centrum-links noemt en de Venezolaanse economie wil omvormen tot een meer marktvriendelijk 'Braziliaans' model.
Chávez blijft favoriet door zijn grote populariteit onder de armen, maar Capriles staat niet ver achter en in één peiling nipt voor. "Als hij wint, is Venezuela komend jaar mogelijk de beste investering in opkomende markten", denkt hoofdeconoom Alejandro Grisanti van Barclays Capital Latijns-Amerika.
De rente op 16-jarig Venezolaans staatspapier daalde deze week naar 10,5%, het laagste niveau in vier jaar. Chávez pleegde weliswaar nog nooit een default, maar blijft voor beleggers een onzekere factor door zijn anti-kapitalistische taal.
Met een gunstiger investeringsklimaat hoopt Capriles zeker drie basispunten van de rente af te knabbelen als hij gekozen wordt. Speerpunt daarbij zou de sukkelende olie-industrie worden, die goed is voor 95% van de export van het land met 's werelds grootste olievoorraden.
Onder Chávez is staatsoliebedrijf PDVSA veranderd in een enorme melkkoe en banenmachine voor politieke vertrouwelingen, waardoor de productie is teruggevallen van 3,5 miljoen vaten per dag in 1998 tot 2,7 miljoen in 2011 (volgens cijfers van BP).
Capriles denkt de productie te kunnen verdubbelen via een meer op technische kwaliteiten gericht personeelsbeleid en meer samenwerking met buitenlandse bedrijven. Dat biedt kansen voor twee van de weinige overgebleven Nederlandse concerns in Venezuela, oliereus Shell en olie-opslagbedrijf Vopak.
----------------------------------------------------------------------------------
Met een 212%-stijging van de hoofdindex (IBC) is de beurs van Caracas dit jaar de best presterende ter wereld. Maar woordvoerder Hugo Londoño is de eerste om zijn spectaculaire groeicijfer te relativeren.
"Het hoge percentage wordt vertekend door het lage volume. De handel staat hier al jaren op een laag pitje," vertelt hij in het spookachtig stille gebouw van de Bolsa de Valores de Caracas (BVC), de hoofdstad van Venezuela.
Met een spottend lachje somt hij een reeks minder imposante cijfers op. Het aantal beursnoteringen daalde van 66 naar 41 sinds 2000 en het aantal beursmedewerkers van honderd naar 35. Een handelsdag duurt van 9u tot 13u en telt gemiddeld vijftien aandelentransacties. Er zijn ook dagen dat de beurs morsdood is. De koersgrafiek bestaat dan uit een kaarsrecht horizontaal streepje.
De Venezolaanse beursmisère is een gevolg van de socialistische revolutie van president Hugo Chávez, die al sinds 1999 aan de macht is. "Als hij komende zondag de verkiezingen wint, dan betekent dat het einde voor de beurs. Dan raken we nog meer noteringen kwijt door nationalisaties en kapitaalcontroles", sombert de zegsman in zijn kantoor op een verdieping die het bedrijf BVC deelt met de Finse ambassade.
De enige overgebleven Venezolaanse effectenbeurs heeft een beurswaarde van 39,5 miljard bolívares (9,2 miljard dollar volgens de officiële koers, 4 miljard dollar volgens de zwarte koers) en is dertig keer zo klein als de beurs van buurland Brazilië.
Dat de IBC dit jaar door het dak gaat, komt vooral door gestegen aandelen van banken en verzekeraars, samen goed voor 82% van de beursgraadmeter. Andere belangrijke noteringen zijn die van papiermaker Manpa, staalproducent Sivensa en chemieconcern Corimon.
De laatste weken kregen Venezolaanse aandelen en obligaties een extra impuls door een stijging in de peilingen van Chávez' tegenstander Henrique Capriles. Investeerders lopen warm voor de succesvolle gouverneur, die zich centrum-links noemt en de Venezolaanse economie wil omvormen tot een meer marktvriendelijk 'Braziliaans' model.
Chávez blijft favoriet door zijn grote populariteit onder de armen, maar Capriles staat niet ver achter en in één peiling nipt voor. "Als hij wint, is Venezuela komend jaar mogelijk de beste investering in opkomende markten", denkt hoofdeconoom Alejandro Grisanti van Barclays Capital Latijns-Amerika.
De rente op 16-jarig Venezolaans staatspapier daalde deze week naar 10,5%, het laagste niveau in vier jaar. Chávez pleegde weliswaar nog nooit een default, maar blijft voor beleggers een onzekere factor door zijn anti-kapitalistische taal.
Met een gunstiger investeringsklimaat hoopt Capriles zeker drie basispunten van de rente af te knabbelen als hij gekozen wordt. Speerpunt daarbij zou de sukkelende olie-industrie worden, die goed is voor 95% van de export van het land met 's werelds grootste olievoorraden.
Onder Chávez is staatsoliebedrijf PDVSA veranderd in een enorme melkkoe en banenmachine voor politieke vertrouwelingen, waardoor de productie is teruggevallen van 3,5 miljoen vaten per dag in 1998 tot 2,7 miljoen in 2011 (volgens cijfers van BP).
Capriles denkt de productie te kunnen verdubbelen via een meer op technische kwaliteiten gericht personeelsbeleid en meer samenwerking met buitenlandse bedrijven. Dat biedt kansen voor twee van de weinige overgebleven Nederlandse concerns in Venezuela, oliereus Shell en olie-opslagbedrijf Vopak.
woensdag, oktober 03, 2012
Column Libertad
Uit de krant van gisteren.
----------------------------------------------------------------------------------
"Vrijheid, vrijheid, vrijheid!" Alle passagiers brullen mee in het afgeladen metrostel in de Venezolaanse hoofdstad Caracas. "Chávez, makker, je laatste week is aangebroken!"
Ik word aangesproken door Garcilaso (35), een vroeg grijzende uitgever die ook op weg is naar de laatste grote bijeenkomst van oppositiekandidaat Capriles voor de presidentsverkiezingen van komende zondag.
"Dit is zo'n emotionele dag voor mij. Met Capriles kunnen we Chávez eindelijk verslaan. Nog zes jaar is gewoon onvoorstelbaar, we willen onze vrijheid terug."
Even later verzamelen honderdduizenden Venezolanen zich op de Avenida Bolívar. Terwijl ijs- en frisdrankverkopers profiteren van de verzengende Caribische hitte, schreeuwt de menigte zich de kelen schor: "Libertad, libertad, libertad!"
Vijf vrouwen zijn op een iets te dun dakje geklommen om aan het gedrang te ontsnappen. Tussen wat elektriciteitsdraden door proberen ze een glimp op te vangen van het podium waarop hun held ieder ogenblik kan verschijnen.
"Er hebben hier nog nooit zoveel mensen gestaan, het volk is wakker", zegt Juana (68) terwijl ze zich onder een parasol verschuilt. "Het verschil is dat wij hier allemaal vrijwillig staan, terwijl Chávez aanhangers dwingt of betaalt om naar hem te luisteren."
Het vijftal somt de bekende klachten op over de al veertien jaar durende socialistische revolutie van Chávez. Zijn machtsmisbruik, de torenhoge moordcijfers en inflatie, de persbreidel, de import- en dollarbeperkingen, de stroom die om de haverklap uitvalt.
Mari (42) stemde zes jaar geleden nog voor Chávez. "Maar ik kan met mijn middenklasse-inkomen niet eens fatsoenlijk voedsel kopen voor mijn kinderen. Alles is zo duur geworden."
Marielis (33) is bang voor een bloedbad op zondag. "De chavistas zijn tot alles in staat als ze verliezen."
Dan komt Capriles (40) op, de energieke oud-gouverneur van de deelstaat Miranda die nog nooit een verkiezing verloor. "Volgend jaar is RCTV weer te zien", scoort hij met een nieuwtje over de populaire tv-zender die door Chávez van de kabel werd gehaald.
"Ik zal regeren voor alle Venezolanen", zo belooft hij het diep verdeelde land te verzoenen.
Het is wat de dames willen horen. "Rust en vrede, dát is vrijheid. Nog maar één weekje wachten."
----------------------------------------------------------------------------------
"Vrijheid, vrijheid, vrijheid!" Alle passagiers brullen mee in het afgeladen metrostel in de Venezolaanse hoofdstad Caracas. "Chávez, makker, je laatste week is aangebroken!"
Ik word aangesproken door Garcilaso (35), een vroeg grijzende uitgever die ook op weg is naar de laatste grote bijeenkomst van oppositiekandidaat Capriles voor de presidentsverkiezingen van komende zondag.
"Dit is zo'n emotionele dag voor mij. Met Capriles kunnen we Chávez eindelijk verslaan. Nog zes jaar is gewoon onvoorstelbaar, we willen onze vrijheid terug."
Even later verzamelen honderdduizenden Venezolanen zich op de Avenida Bolívar. Terwijl ijs- en frisdrankverkopers profiteren van de verzengende Caribische hitte, schreeuwt de menigte zich de kelen schor: "Libertad, libertad, libertad!"
Vijf vrouwen zijn op een iets te dun dakje geklommen om aan het gedrang te ontsnappen. Tussen wat elektriciteitsdraden door proberen ze een glimp op te vangen van het podium waarop hun held ieder ogenblik kan verschijnen.
"Er hebben hier nog nooit zoveel mensen gestaan, het volk is wakker", zegt Juana (68) terwijl ze zich onder een parasol verschuilt. "Het verschil is dat wij hier allemaal vrijwillig staan, terwijl Chávez aanhangers dwingt of betaalt om naar hem te luisteren."
Het vijftal somt de bekende klachten op over de al veertien jaar durende socialistische revolutie van Chávez. Zijn machtsmisbruik, de torenhoge moordcijfers en inflatie, de persbreidel, de import- en dollarbeperkingen, de stroom die om de haverklap uitvalt.
Mari (42) stemde zes jaar geleden nog voor Chávez. "Maar ik kan met mijn middenklasse-inkomen niet eens fatsoenlijk voedsel kopen voor mijn kinderen. Alles is zo duur geworden."
Marielis (33) is bang voor een bloedbad op zondag. "De chavistas zijn tot alles in staat als ze verliezen."
Dan komt Capriles (40) op, de energieke oud-gouverneur van de deelstaat Miranda die nog nooit een verkiezing verloor. "Volgend jaar is RCTV weer te zien", scoort hij met een nieuwtje over de populaire tv-zender die door Chávez van de kabel werd gehaald.
"Ik zal regeren voor alle Venezolanen", zo belooft hij het diep verdeelde land te verzoenen.
Het is wat de dames willen horen. "Rust en vrede, dát is vrijheid. Nog maar één weekje wachten."
Abonneren op:
Posts (Atom)