dinsdag, april 06, 2010

Column Alphaville

Column uit de krant van vandaag.
------------------------------------------------------------------------------------
Eerst het goede nieuws. Afgelopen tien jaar is het aantal Braziliaanse sloppenbewoners met 10,4 miljoen afgenomen, aldus onderzoekers van de VN. Minder heuglijk is dat het land wel vijf van de twintig meest ongelijke steden ter wereld telt.

Het contrast tussen extreem rijk en arm komt scherp in beeld in de ‘Favela Tour’ van Ditte Kuiper uit São Paulo (de 39e stad op de lijst).

De excursie van de Nederlandse begint bij haar thuis in Alphaville, een zeer welgestelde ‘gated community’. “We wonen hier voor onze veiligheid”, vertelt ze bij de koffie.

“Als je in een huis in de stad gaat wonen is de vraag niet óf je wordt overvallen, maar wanneer. In Alphaville kunnen onze kinderen gewoon op straat spelen.”

Langs de Laan van Noorwegen en de Parijs-avenue staan kastelen van villa’s opgelijnd. Op wat palmbomen na doet niets in Alphaville aan Brazilië denken. We rijden naar buiten over de strak bewaakte wijkgrens.

Optrekje in Alphaville

Een kwartiertje verderop ligt de sloppenwijk Vila Amizade. Vlak naast een rioolriviertje woont de 28-jarige Rosinete Evigelia. Ze heet ons welkom in haar claustrofobische krot.

Er hangt een hete, vochtige walm binnen. De huiskamer wordt voor driekwart gevuld met twee bedden. Een binnenmuurtje staat op instorten door de continue lekkages. Haar gulle lach maakt even plaats voor een brok in de keel.

“Ik ben als de dood dat de kinderen de muur omstoten.” Geld voor reparatie is er niet. Het maandinkomen van de vijfkoppige familie bedraagt tachtig euro.

Rosinete Evigelia in haar huiskamer

Kuiper doet via de stichting Casa Familia e Vida iets aan de misère in de wijk. Ze heeft met steun uit Nederland een educatief centrum gebouwd. Een deel van de moeders dat de kinderen hier laat leren, krijgt voedselbonnen. En werkloze vrouwen als Evigelia kunnen een vak leren in de kapsalon en het atelier van de stichting.

Maar ook voor de ontwikkelingswerker blijft Vila Amizade uiteindelijk een andere wereld. “Voor zessen moet je weg zijn uit de wijk. Dan gaan er andere regels en wetten gelden en komen de bandieten uit hun holen. Het is altijd heerlijk om terug te komen in de rust van Alphaville. Al weet ik dat we in een gouden kooi leven.”