Hete Winter

Column uit De Telegraaf.
------------------------------------------------------------------------------------
Waar Rio de stranden heeft, is São Paulo trots op zijn SESC. Miljoenen 'paulistanos' ontmoeten elkaar in deze grote buurtcentra waar je goedkoop kunt sporten, eten en cultuur snuiven. SESC wordt betaald door werkgevers en is bedoeld voor werknemers.

Helemaal sympathiek is dat ook een buitenlandse freelancer de voorzieningen (deels) mag gebruiken. Ik kom vaak bij de SESC in mijn buurt, vooral om warme kaasbroodjes weg te happen en kranten te lezen.

Al is het de laatste tijd wel erg rumoerig in de leeszaal. Het zit er vol gewone Brazilianen die zich zuchtend en vloekend door het nieuws worstelen. Geef ze eens ongelijk. De media staan in het jaar tussen WK en Olympische Spelen bol van de narigheid.

Een greep uit de recente krantenkoppen spreekt boekdelen: 'Recessie weer dieper dan verwacht'; 'Creditcardrente stijgt naar 312% per jaar'; 'Werkloosheid blijft oplopen'; 'Energierekening 70% omhoog in een jaar'; 'Groot corruptieschandaal in de elektriciteitsector'.

Een bejaarde Braziliaan met hazenoren ontploft boven zijn krant. 'We moeten in opstand komen tegen die klotepolitici,' tiert hij tegen zijn buurman. Een naar cachaça walmende tafelgenoot tekent ezelsoren boven foto's van de in ongenade gevallen president Dilma Rousseff. Een ontslagen textielarbeider mokt hardop over het gebrek aan vacatures in de krant .

Ook buiten het SESC-gebouw is de crisis pijnlijk zichtbaar. Een groeiend legertje werklozen staat kansloze rommel te slijten bij het stoplicht, van plastic muizen tot jarenoude edities van een Braziliaans opinietijdschrift.

Handiger pakt een verkoper van 'Weg met Dilma'-shirts het aan. Zijn handelswaar is flink in trek in de aanloop naar een landelijk protest tegen de regering volgende week. Het belooft nog een hete Braziliaanse winter te worden.