„In Venezuela is dit een auto voor arme mensen”, lacht de grijsaard. „Voor een paar duizend dollar heb je er al één.”
Felix Alvarado
In Nederland was Alvarado allang failliet gegaan bij de pomp. Zijn Amerikaanse benzineslurper houdt het nog geen vier kilometer vol op één liter. „Hindert niet. Voor anderhalve dollar gooi ik mijn tank vol.”
Uit onderzoek van de Amerikaanse ANWB (AAA) blijkt dat Caracas met een literprijs van anderhalve dollarcent met afstand de goedkoopste benzine ter wereld heeft. In de tweede stad op de lijst, de Saoedische hoofdstad Riaad, is tanken bijna acht keer zo duur, om over Amsterdam maar niet te spreken.
Het cadeautje kost de regering van het Zuid-Amerikaanse olieland naar schatting zes tot tien miljard dollar per jaar. Een enorm bedrag op een rijksbegroting van vijftig miljard dollar (2010).
Een paar jaar terug liet president Hugo Chávez zich ontvallen dat hij eigenlijk „walgt” van zijn brandstofsubsidie. Het leidt tot verspilling en daaraan zegt de socialist een broertje dood te hebben.
„Drie minuten douchen is meer dan genoeg”, zei hij ook. Dus waarom laat hij de benzine nog steeds bijna gratis gutsen, met alle files en luchtvervuiling in Caracas van dien?
De reden is simpel: Chávez is een politieke overlever. En de laatste president die de benzineprijs wilde verhogen, Carlos Andrés Pérez, moest dat in 1989 bekopen met een volksopstand die honderden levens kostte. De Venezolanen zijn de subsidie als een natuurrecht gaan beschouwen na de invoering in de jaren veertig van de vorige eeuw.
Bovendien waarschuwen economen dat hogere transportkosten ook andere prijzen opdrijven. De inflatie is met bijna 30 procent nu al zo hoog dat rijke Venezolanen hun geld liever in een nieuwe Hummer investeren dan in hun spaarrekening.
Intussen ploetert de trotse eigenaar van de Chevrolet Malibu vrolijk verder in de eeuwige file op de Francisco Fajardo, de belangrijkste snelweg door Caracas. Zijn rijplezier lijkt er niet onder te lijden. „Alles is duur in Venezuela, maar dit neemt niemand ons af.”
Deze taxi was een genot voor de zintuigen en door de files duurde de rit ook lekker lang
Geen opmerkingen:
Een reactie posten