Helaas helaas, we zitten weer hopeloos op de verkeerde plek dit weekend, want het gebeurt tot zondag allemaal in het Bumbódromo op het Tupinambarana-eiland in de Amazonerivier.Zo’n 100.000 mensen zijn daar komen aanvaren en vliegen voor het jaarlijkse festival van Parintins. Nadat ik me er vorige week zaterdag in Manaus door meerdere locals van liet overtuigen 's avonds een kijkje te nemen bij ‘De Os’ in het lokale sambastadion, kreeg ik daar een voorproefje van hét feest van het Amazonewoud voorgeschoteld.
Waar het op neerkomt, is een wedstrijd tussen twee dansende ossen, Boi Caprichoso (De grillige os) en Boi Garantido (De Verzekerde Os). De aanhang beider ossen vult dat op de tribune aan met een curieus omslachtig dansje, een soort macarena maar dan anders.
Dit alles gaat gepaard met teksten die op het eerste gehoor weinig toevoegen: ‘Oe, oe, os, os, oe, oe, os, os, niemand danst beter dan die os.’ De os van Caprichoso is blauwwit en die van Garantido roodwit en na drie dagen is er een winnaar.
De rivaliteit is fel: als je gesprek in de taxi in Manaus even stilvalt, vraag de chauffeur dan of hij Caprichoso of Garantido is. De kwestie verdeelt hele families. In het algemeen kun je stellen dat Garantido meer van het volk (povão) is en Caprichoso van de middenklasse, zo begreep ik.
Het feestelijke gebeuren wordt opgeluisterd met een pittige drumband, praalwagens en dansers met indianentooien, wat het geheel ook leuk maakt voor neutrale toeschouwers.
Voor de oorsprong van de traditie verwijs ik gemakshalve naar de Wikipedia. Het verhaal is toch enkel aankleding van wat in essentie rechttoe rechtaan plattelandsvertier is voor een hoop paraderende jongens en meisjes van Portugees-indiaanse bloede (de caboclos, het lokale ras – mooie vrouwen in Manaus!).
Mannenspoor Karrenspoor in het Amazonewoud, na een paar biertjes was het best aanstekelijk. Een vriend van me in Rio kent zelfs geen mooier feest en is er dit jaar weer bij. Willem, laat even weten hoe het was.
1 opmerking:
Op verzoek van Willem hier alsnog een deel van zijn verslag van het festival:
"Gedurende de dag is er sprake van een rauw volksfeest. In de straten en op de boten wordt er in de brandende zon gedanst en gezopen of het leven ervan afhangt. Het volk is een mengsel van tandeloze dronkaards, sjacheraars, hippies, indianen, caboclos, hoeren en veel te dikke meiden in “fio dental” bikinis. De mooie mensen zie je alleen ´s-avonds, schitterend in het kokende “Bumbodrome”, een stadion in de vorm van een stierenkop.
De “povão”, het volk, is de “galeira”. Met ongelimiteerde energie en passie voor hun boi feesten zij dag in en dag uit en vullen zij vanaf het middaguur de “arquibancada geral” die gratis toegang biedt tot het spektakel die 8 uur ´s-avonds begint. De rijken verblijven in het “Amazon river resort hotel” en worden even voor 8-ten voorgereden om plaats te nemen op de “arquibancada especial”. Wij bevonden ons “sociaal” ergens in het midden met het hotelletje achter de kade maar met tickets voor de aquibancada especial.
Het stadion is in 2 kampen verdeeld, rood (boi Garantido) en blauw (boi Caprichoso).
2 ½ uur krijgt elke boi de tijd om zichzelf te gedurende 3 avonden te presenteren. De stem van de presentator en zanger van elke boi galt in het rond en de prachtige melancholishe live muziek met honderden caboclos en indianen op de batacuda (drums) geven een effect en beat waar Tiesto jaloers op zou zijn. De zanger van Garantido heeft een stem die je doormidden klieft, is blind en heeft wederom een bloedmooie dansende indiaanse aan zijn arm hangen die hem begeleidt. Deze zanger wordt in de regio beschouwd als een half-god en schijnt 25 kinderen bij verschillende vrouwen verwekt te hebben.
De presentaties in de vorm van reusachtige en kunstzinnige anacondas en andersoortige wezens die zich tot de bewonders van het amazone woud mogen rekenen, onthullen de als eerste boi, vervolgens tientallen bloedmooie indiaanse meiden en uiteindelijk de “Pajè”, stamhoofd van het geheel. De lichteffecten en het vuurwerk wat groter en langer duurt dan tijdens nieuwjaar op de Copacabana zorgen voor de extra dimensie. De galeira, het volk, is een show op zichzelf. Zij stoppen niet, zij gaan door. Gedurende 3 dagen en 3 nachten. De aanblik van een 5 uur durende onafgebroken wave van 50,000 zingende en juichende toeschouwers doen de rillingen over je lijf lopen. De galeira wordt in haar synchrone bewegingen aangestuurd door aanvoerders. Een vlag, een strooihoed, een kaarsje, een glitterende slinger, zijn voorbeelden van items die de wave op aangeven tevoorschijn haalt om hun boi aan te moedigen.
En wij? Wij waren Caprichoso, de kampioen van dit jaar, maar tegelijkertijd verslagen door de verpletterende indruk die dit groteske volksfeest op ons, en wederom op mij, heeft gemaakt. Helaas geen foto´s, want in het gedrang na afloop werd mijn digitale fototoestel in een moment van onoplettendheid (en onder invloed van de nodige caipirinhas...) gestolen. 7 jaar geleden had ik er geen één, nu dus weer geen foto´s. Dus er zit niets anders op dan in de toekomst weer terug te keren. 3 maal is scheepsrecht.
Het viel mij op dat evenals 7 jaar geleden de aanwezige buitenlanders op 1 hand te tellen waren. Het evenement geniet weinig bekendheid in het buitenland en “lá no Brasil” zoals de bewoners van de Amazone het overige Brazilië noemen (alsof zijzelf geen Braziliaan zijn).
De reden voor de onbekendheid is misschien de geïsoleerde lokatie, of misschien de reis-, en verblijfkosten die gemaakt moeten worden voor mensen van veraf die niet op de boot met het volk willen verblijven. Ter vergelijking, ik betaalde 7 jaar geleden enkel 10 real voor een hangmat en voor mijn verblijf op de boot 25 real per dag. Nu, danwel voor 2 personen, 900 R$ voor tickets Rio-Manaus, 300 R$ boot trip, 900 reais voor arquibancada especial, 2700 R$ voor hotelletje, 500 reais voor tickets Parintins – Manaus en 900 R$ voor Manaus – Rio, ofwel een sloridige 6,200 Reais (~2,400 EUR). Maar ach, het was dan ook om mijn verjaardag en van al die anderen die ik de laatste 7 jaar heb moeten missen vanwege werk offshore."
Een reactie posten