vrijdag, juli 28, 2017

Haute cuisine in hongerig Venezuela

Uit De Telegraaf van vandaag.
-----------------------------------------------------------------------------------
Terwijl veel Venezolanen honger lijden, smult een kleine steenrijke elite van haute cuisine. Enkele ondergronds werkende topkoks omzeilen met kunst- en vliegwerk de groeiende voedselschaarste.

De gerenommeerde chef Eduardo Moreno geldt als de pionier op het gebied van 'clandestien dineren'. De oud-winnaar van de prestigieuze Gouden Vork dook tien jaar geleden de informaliteit in met zijn restaurant La Isabela in Caracas. "Ik merkte dat Venezuela begon af te glijden. Al was het nog lang niet zo erg als nu", vertelt hij telefonisch vanuit de dystopische hoofdstad van het Zuid-Amerikaanse land.

Door de prijscontroles van toenmalig president Chávez en de oplopende inflatie werd normaal ondernemen steeds lastiger. Ook het gebrek aan goede medewerkers en producten maakte het moeilijk om een vast menu en ruime openingstijden te hanteren. "Ik heb nu veel meer vrijheid. Ik kook wat, wanneer en voor wie ik maar wil."

Zijn gasten ontvangen het adres pas na een reservering. Ze betalen 55 dollar voor het wekelijks wisselende menu, ofwel vijf keer het minimumloon. Drank is niet inbegrepen. Men neemt zelf wijn of whiskey mee om de elf gangen weg te spoelen.

Moreno gaat elke vier tot zes weken op reis om ingrediënten te smokkelen. De deze week geserveerde zomertruffels tikte hij op de kop in Barcelona, de schapenkaas komt uit Italië. "Hier dineren voelt als Venezuela een paar uur ontvluchten", laat een tevreden klant weten.

Moreno in zijn keuken

Ook basisproducten zijn almaar moeilijker te krijgen door de lage olieprijs en het wanbeleid van de socialistische president Maduro. Venezolaanse boeren produceren weinig meer wegens de maximumprijzen en nationalisaties. "Ik koop mijn meel nu via internet uit de Verenigde Staten", zegt Moreno.

Een andere chef van een geheim restaurant noemt "Venezuela één van de moeilijkste landen om gastronomie te bedrijven." Een luxeprobleem want de gewone man is tegenwoordig al blij met één maaltijd per dag. Volgens onderzoek verloor driekwart van de bevolking afgelopen jaar gemiddeld 8,7 kilo aan gewicht.

Zelfs bij een deel van Moreno's welgestelde clientèle - hoofdzakelijk zakenlui, diplomaten en hoge ambtenaren - raken de reserves op. Rijkaards gaan voorop in de exodus uit Venezuela. Als gevolg moest La Isabela het laatst voor het eerst een week lang zonder klanten stellen.

Komende zondag bereikt de Venezolaanse crisis het kookpunt. Maduro wil alle macht dan naar zich toetrekken via een frauduleuze grondwetverkiezing met bijna alleen kandidaten van zijn Socialistische Eenheidspartij (PSUV). Uit protest legde de oppositie het land afgelopen dagen plat met stakingen.

Bij Moreno staan er dit weekend echter 'gewoon' zomertruffels, kreeft en lamsvlees op tafel. "Het is een schande als de verkiezing doorgaat. Het regime gooit olie op het vuur, dialoog is onmogelijk zo. Toch kook ik door om te overleven. Dat doe ik al 28 jaar."

vrijdag, juli 07, 2017

Column Heilig

Uit De Telegraaf van afgelopen wooensdag.
-----------------------------------------------------------------------------
Is niets dan meer heilig in Rio? Bijna een jaar na de Olympische Spelen zet de berooide gaststad het mes in de wereldberoemde carnavalsparade.

In februari bleek al dat burgemeester Marcelo Crivella weinig op heeft met het visitekaartje van de sambametropool. De streng gelovige protestant
weigerde de symbolische sleutel van Rio te overhandigen aan de lokale Prins Carnaval, tot woede van de katholieke meerderheid in de stad.

De heiligschennis was onlangs compleet. De burgemeester verminderde de subsidie voor de volgende optocht in het sambastadion met 50 procent, miljoenen die hard nodig zouden zijn voor lokale crèches. De vrome oud-predikant zegt te moeten kiezen, nu de gemeentekas leeg is door de crisis en de corrupte erfenis van de 11 miljard euro kostende Spelen.

Smoesjes, menen tegenstanders, die de bezuiniging zien als een persoonlijke afrekening met het losbandige feest. Duizenden dansende demonstranten gingen onlangs de straat op in de Cidade Maravilhosa (Geweldige Stad). „Laat de samba niet sterven”, zo zong de menigte een bekende carnavalskraker uit de jaren 70.

De grote sambascholen van Rio, rond deze tijd gewoonlijk al vol in voorbereiding op de parade van begin volgend jaar, legden het werk neer. „Alles ligt plat”, treurt Wellington (20), een praalwagenversierder in de pakhuizen van de tot stilstand gekomen Cidade do Samba (Sambastad).

Ook de lokale horeca luidt de alarmbel omdat er tienduizenden banen en bijna een miljard euro aan carnavalsinkomsten verloren zouden gaan.

Toch valt er best iets te zeggen voor de bezuiniging. De lokale Liga van Sambascholen is namelijk sinds decennia verweven met een gewelddadige loterijmaffia.

Dat justitie het illegale ’Beestenspel’ grotendeels ongemoeid laat, is al merkwaardig. Maar de maffiabazen belastinggeld toestoppen, terwijl leraren geen salaris ontvangen, is helemaal bij de beesten af.