Column Drooglegging

Column uit de krant van afgelopen week.
---------------------------------------------------------------------------------
President Lula zette onlangs zijn krabbel onder een verkeerswet die een hoop stof doet opwaaien in Brazilië.

Wie na één biertje achter het stuur gaat zitten, riskeert een boete van bijna 400 euro en verlies van het rijbewijs voor een jaar. Twee drankjes zijn al goed voor een half tot drie jaar celstraf.

Dat is even schrikken in een land waar drank en autorijden elkaar tot dusver weinig in de weg zitten, blijkens de 17.000 alcoholdoden in het verkeer vorig jaar.

De cultuurschok is des te groter doordat de nieuwe limiet (voorlopig in de praktijk 0,2 promille, maar de wet schrijft letterlijk ‘zero tolerance’ voor) tot dusver on-Braziliaans strak wordt gehandhaafd.

Op internet woedt dan ook een stormloop op doe het zelf blaasapparaatjes. Niet alleen onder automobilisten, maar ook onder corrupte politieagenten die een zakcent willen scoren, zo gaan de geluiden in Rio.

De eerste resultaten van de ‘Droge Wet’ liegen er niet om. Het aantal verkeersdoden slonk tientallen procenten afgelopen weekenden. Verzekeringsmaatschappijen kondigen al premieverlagingen aan en uit enquêtes blijkt dat de meeste Brazilianen de wet toejuichen.

Maar er klinkt ook gemor. Een boete van 2,5 minimumloon wegens consumptie van een kersenbonbon, alcoholhoudend mondwater of een wijntje bij de mis? Waarom moeten de goeden onder de kwaden lijden, vragen matige drinkers zich af.

Volgens critici was de oude norm van 0,6 promille prima (Nederland hanteert 0,5) en ontbrak het slechts aan controle. Nu er gepeperde boetes uitgedeeld kunnen worden, is de politie er plots wel als de kippen bij om fuiken te zetten, moppert men.

Bareigenaren zijn helemaal ten einde raad. Volgens de horeca van São Paulo, dat zowel verslaafd is aan auto’s als aan uitgaan, is ruim een kwart van de stappers afgehaakt sinds de drooglegging.

Het fameuze nachtleven van de megastad wordt zo de nek omgedraaid, klinkt het. Restaurants proberen de schade te beperken door goede klanten een lift naar huis te geven.

De regering doet alle klachten af als klein bier; de wet redt immers veel levens.

Ik heb overigens niets te klagen, omdat ik voor geen goud achter het stuur ga zitten in Rio’s verkeersjungle. Bussen rijden ook 's nachts af en aan hier en dat bevalt me al drie jaar uitstekend.