Mag het Hollandse weer niet altijd een bron van vrolijkheid zijn, in Lima hebben ze pas echt pech.
De Peruaanse Piet Paulusma dreunt komende vijf maanden vrijwel dagelijks hetzelfde weerbericht op: dikke grauwsluier boven de hoofdstad, geen zonnestraaltje te zien aan de hemel. En een prettige dag toegewenst.
Je zou er depressief van worden. Of erger zelfs. Het aantal zelfmoorden schiet jaarlijks omhoog tijdens de eindeloze winter (die op 21 juni begint).
Voor de negen miljoen Limezen is het derhalve zaak de stad minstens één keer per week te ontvluchten om zonneschijn en levensvreugde te tanken, aldus het advies van het ministerie van Gezondheid afgelopen week.
Boosdoener achter Lima’s mistige woestijnklimaat is de ijskoude oceaanstroom die zich van de Zuidpool naar de Peruaanse kust krult. Deze Humboldt-stroom koelt de tropische lucht af en dat gaat gepaard met een asgrauwe neveldeken, die doodleuk liggen blijft doordat de Andes vlak achter de stad begint.
Niet alleen de psychiaters van Lima, maar ook de longartsen en droogtrommels maken overuren. Het regent er vrijwel nooit, maar de luchtvochtigheidsgraad loopt op tot tegen 100 procent. Hoestende mensen op straat, schimmel in je klerenkast, roestend straatmeubilair; het vocht is overal in de stad.
“Het kruipt tussen de botten, de winter is echt een plaag”, steunt de bijna tachtigjarige Nederlander Willem Schol.
Maar voor melancholische Peruaanse dichters breekt juist een periode van grote inspiratie aan. “De mist klimt de zee uit en kruipt de kliffen op, om de stad als een doorzichtige slang te wurgen met haar vochtige huid”, sombert Pablo Solórzano op zijn weblog.
Rest de vraag waarom de Spaanse veroveraar Francisco Pizarro uitgerekend op deze troosteloze plek in 1535 zijn koloniale hoofdstad moest stichten? Wie een half uurtje oost- of zuidwaarts rijdt, kan de hemel al zien openbreken.
Een overlevering wil dat de Inca’s wraak wilden nemen op de moorddadige Spaanse varkensboer. Pizarro zou het zo bont hebben gemaakt, dat de toorn van hun zonnegod vijfhonderd jaar later onverminderd doorwoedt.
De mistige kliffen van Miraflores, Lima
Geen opmerkingen:
Een reactie posten