Uit de Financiële Telegraaf van vanochtend.
-------------------------------------------------------------------------------------
São Paulo is sinds zes jaar een megastad zonder billboards. Door de 'Wet Schone Stad' (Lei Cidade Limpa) zijn reclame-uitingen vrijwel overal taboe in de straten van de financiële hoofdstad van Brazilië.
Een ramp voor reclamemakers, maar 90% van de 11,3 miljoen inwoners steunt de gemeentelijke strijd tegen 'visuele vervuiling'. Reden voor de nieuwe burgemeester Haddad om vanaf 1 januari door te gaan met de wet van zijn voorganger Kassab (beide komen uit de grote Libanese gemeenschap van São Paulo).
"Het was alsof ik mijn stad opnieuw leerde kennen in 2007", zo juicht de advocate Sara Santos (24) dit toe. "Hele pleinen en parken waren tot dan onzichtbaar door reclame en politieke campagnes, die gelukkig ook onder de wet vallen."
Een minderheid van de 'paulistanos' vindt echter dat de stad, die verder overigens allesbehalve schoon is, aan charme heeft ingeboet. De betonzee São Paulo is door de wet nog grauwer geworden, treuren zij.
Ook kleine middenstanders klagen over de strenge regels. Zo mag een kleine winkel (tot tien meter breed) een naambord van hooguit 1,5 vierkante meter op de gevel dragen. Uithangborden zijn verboden. Per overtreding geldt een boete van € 3800. De wet wordt on-Braziliaans strak gehandhaafd, vooral in de rijkere, centrale wijken.
"Waardeloos, want ik heb geen geld om via media te adverteren", moppert Edivaldo Satunino terwijl hij een stel verwijderde uithangborden laat zien in het berghok van zijn kapperszaak. "Ik ben nu helemaal aangewezen op mond-op-mondreclame. Optreden tegen wildgroei prima, maar dit is veel te radicaal."
Op straatmeubilair, zoals bushokjes en digitale klokken, mag er wèl worden geadverteerd. Ook voor bepaalde evenementen, zoals het WK Voetbal in 2014, gelden uitzonderingen. Maar billboards en mascottes van FIFA-sponsoren worden alleen gedoogd rond en richting het Itaquerão-stadion, dat 1,5 jaar voor de openingswedstrijd nog in volle aanbouw is.
De reclame-industrie, die massaal op digitaal adverteren is overgestapt, zoekt intussen door naar mazen in de wet. Zo zie je vooral in weekenden veel 'levende reclamezuilen' op straat: scholieren en werklozen die bereid zijn om voor € 15 de hele dag een bord omhoog te houden. Dit is niet verboden.
Marcelo verdient € 15 per dag als 'levende reclamezuil'
Verder vechten adverteerders de 'Lei Cidade Limpa' nog steeds aan via justitie. In 2007 oordeelde het Braziliaanse hof dat de wet door de grondwettelijke beugel kan.
Maar onlangs was er een succesje voor de tegenstanders, toen twee 77-jarige dames uit São Paulo in beroep gingen tegen een boete van €25.000 wegens reclameborden in hun achtertuin. Een lokale rechter vond deze straf "buitenproportioneel".
maandag, december 24, 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten