Uit de Financiële Telegraaf van vandaag.
---------------------------------------------------------------------------------
Suriname gooit de handdoek in de ring: omdat Duitsland blijft weigeren om een WO II-wrak in de haven van Paramaribo te bergen, gaat Suriname de klus zelf ter hand nemen. Grote kans dat daarbij een Nederlands bergingsbedrijf wordt ingeschakeld.
De Duitsers lieten het vrachtschip (Goslar genaamd) na het bezetten van Nederland op 10 mei 1940 zinken om het uit handen te houden van het koloniale gezag over Suriname. Doordat de Goslar op een zandbank belandde, wordt het zicht op de Suriname-rivier sindsdien ontsierd door een grote hoop roestend schroot.
"Het zou rechtvaardig zijn als Duitsland zijn rotzooi zou opruimen. Maar we zullen er zelf voor moeten opdraaien, wat miljoenen gaat kosten," bromt de verantwoordelijke directeur Malvin Foen A Foe van het ministerie van Openbare Werken.
Dat ook Suriname nooit veel haast maakte met de berging, komt doordat de Goslar precies tussen twee vaargeulen ligt. Schepen, die vanuit het binnenland veel aluminium vervoeren via de rivier, konden er altijd makkelijk langs varen.
"Het wrak is door corrosie echter aan het scheuren. Als er een stuk loskomt, kan het richting de vaargeulen verzakken", vertelt Bernice Mahabier, die de Goslar in de gaten houdt namens de Maritieme Dienst.
Suriname heeft bovendien grote plannen met de haven van Paramaribo, die met hulp van het Nederlandse bouwbedrijf Ballast Nedam een flinke opknapbeurt heeft gekregen. De Surinaamse hoofdstad wil een hub worden voor de scheepvaart langs de noordkust van Zuid-Amerika en het zuidelijke Caribische gebied. "Als we grotere schepen binnen krijgen, moet het wrak uiteindelijk toch weg," weet Mahabier.
Duitsland voelt zich niet geroepen om hierbij te helpen. De vorige Surinaamse regering vroeg Berlijn nog een keer om "verantwoordelijkheid" te nemen voor zijn oorlogsverleden.
Daarop speelde de Duitse regering de zwarte piet door naar de Duitse rederij Hapag-Lloyd, de rechtsopvolger van de vroegere eigenaar van de Goslar (Norddeutsche Lloyd). Hapag-Lloyd weigert op haar beurt te betalen omdat het zinken op bevel van het Duitse Rijk gebeurde.
"We zouden een dure Duitse procedure moeten starten, met een onzekere uitkomst", zo legt Foen A Foe zich neer bij de gepeperde rekening.
De berging wordt waarschijnlijk gecombineerd met voor volgend jaar gepland baggerwerk in de Surinamerivier. Belangrijke kandidaat hiervoor is Boskalis. De Sliedrechtse baggerreus is eigenaar van berger Smit Internationale en doet via bauxietwinning en dijkenbouw al goede zaken doet met de regering-Bouterse. Foen A Foe heeft het bedrijf gepolst voor de operatie.
Niet iedereen in Paramaribo is blij met het toekomstige afscheid van het wrak, dat volgens volksverhalen vol spoken en schatten zou zitten.
"Laat het toch lekker liggen", mijmert een oude man terwijl hij een bakje nasi verorbert op de gezellige rivierkade met uitzicht op de Goslar. "Het is een mooi oorlogsmonument. Het Van Beekeiland zou een toeristische attractie moeten worden."
Die bijnaam voor de Goslar verwijst naar de Nederlandse politiecommissaris die op 10 mei 1940 opdracht kreeg om de bemanning te arresteren. Van Beek treuzelde daarbij net te lang. De Duitsers brachten snel hun hele kolenvoorraad naar de bakboordzijde en lieten het schip vollopen door een luik te openen. Daarna werden ze geïnterneerd.
Malvin Foen A Foe: "De Duitsers zouden hun rotzooi zelf moeten opruimen."
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten