-------------------------------------------------------------------------------------
In Colombia loop je soms tegen verhalen aan die zo uit de magische boeken van Gabriel García Márquez lijken geplukt.
In de hoofdstad Bogotá hoor je bij voorbeeld veel over 'burundanga', een 'zombiedrug' die gebruikers van hun vrije wil zou beroven.
Laatst ontmoette ik natuurkundestudent Fabio in een koffiebarretje. Hij vertelde dat hij in een disco ongevraagd kennis had gemaakt met het mysterieuze middel.
"Ik ging even naar de wc en dronk daarna mijn glas leeg. Twintig uur later werd ik wakker in mijn appartement."
Bankrekening geplunderd, al zijn dure elektronica weg. "Het wonderlijke is dat de portier vertelde dat ik mijn spullen zelf met iemand naar buiten had gesjouwd. Ik deed verder normaal, dus hij vertrouwde het wel. Maar ik kan me er helemaal niets van herinneren."
Ziekenhuizen in Bogotá krijgen jaarlijks honderden slachtoffers over de vloer. Sommigen bezwijken aan de bedwelming.
Uit crimineel oogpunt is burundanga ideaal, aldus de bekende toxicoloog Camilo Uribe. "Het slachtoffer doet alles wat hem gevraagd wordt en vergeet alles. De drug zorgt voor een chemische hypnose."
Het goedje is kleur-, geur- en smaakloos en kan dus onopvallend in een hapje of drankje worden gegooid. Er zijn ook meer creatieve methoden om iemand te grazen te nemen. Sommige Colombiaanse vrouwen zouden het zelfs op hun borsten smeren om mannen een likje gunnen.
Enfin, tijd voor een bezoekje aan de bron van het kwaad. De grondstof voor burundanga, scopolamine genaamd, zit in een plant die in de botanische tuin van Bogotá is te vinden. Hij heet 'borrachero' (Nederlandse naam: engelentrompet) en is herkenbaar aan zijn witte, toetervormige bloemen.
Mijn gids Angie opent wat zaden en laat een rubberachtig sap zien. "Scopolamine wordt ook gebruikt in medicijnen, bij voorbeeld tegen reisziekte. Het vergt een ingewikkeld chemisch proces om er burundanga van te maken."
Even later spreekt een vrouw in een zwarte jurk mij aan. Ze lijkt weggelopen uit een verhaal van Márquez.
"Houd afstand tot die plant. Ik heb wel eens zo'n witte bloem onder mijn kussen gelegd. Op advies van mijn homeopaat. Daar heb ik vier jaar geestelijk last van gehad. Mensen gebruiken hem ook als sierplant. Doe dat niet, het is een duivel."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten