(En hier een indrukwekkende documentaire over de moord op kastanjeplukker José Claudio Ribeiro.)
------------------------------------------------------------------------------------
Vanuit het vliegtuig naar de Amazonestad Marabá is te zien wat voor een lachertje de huidige Braziliaanse boswetgeving is. De landgoederen beneden zijn voor gemiddeld 10% bedekt met bomen, waar 80% de norm is. Het tropisch regenwoud is afgebroken tot een dorre vlakte met her en der een koe.
Het Braziliaanse bospardon dat in de maak is, zorgt hier dan ook voor blije gezichten. Eigenaren van een ‘klein’ stuk grond (tot 400 hectare) hoeven veel illegale kap van vóór 2008 niet opnieuw aan te planten. Liever wat minder strenge normen dan een wet die van bijna alle boeren milieuboeven maakt, zo vindt een grote meerderheid van de Kamer van Afgevaardigden.
“Het is weer een bewijs dat misdaad loont in de Amazone”, zegt advocaat João Batista van de ngo CPT, die de oorlog om land en bos rond Marabá op de voet volgt. De omgeving van de stoffige wildweststad is de laatste jaren afgegleden tot de meest gewelddadige streek van het immense Zuid-Amerikaanse land.
Na de recente liquidatie van enkele kastanjeplukkers die hun bomen probeerden te beschermen, stuurde president Dilma Rousseff afgelopen week soldaten en federale rechercheurs naar Marabá. Volgens Batista wordt nog geen procent van de moorden opgelost hier in het zuidoosten van de provincie Pará. “En de straffeloosheid zal alleen maar toenemen door het bospardon.”
De vermoorde milieuactivist José Claudio Ribeiro met Majesteit, zijn favoriete kastanjeboom. Onder: de dodenlijst waar hij opstond
Voorstanders van het pardon wijzen op kromme toestanden in allang ontboste landbouwgebieden in het zuiden van Brazilië, waar de meeste boeren ook illegaal zijn. Dat de kap van het verre Amazonewoud volgens wetenschappers versnelt door het pardon, zal veel van deze boze boeren een zorg zijn.
Onverstandig, vindt de bekende Amazone-expert Antonio Nobre. “In het zuiden beseffen ze niet dat hun rijke soja- en suikerrietgebieden zonder het Amazonewoud in een woestijn veranderen. Deze regio ligt op dezelfde breedte als de woestijnen in Chili, Afrika en Australië, maar wordt door verdamping via bomen bewaterd door een enorme ‘vliegende rivier’ vanuit de Amazone. Zonder deze waterpomp is de landbouw ten dode opgeschreven.”
Het pardon moet nog door de Senaat, waarin de boeren erg machtig zijn. Liefhebbers van de Amazone hopen op een veto van president Dilma Rousseff. Zij is volgend jaar gastvrouw van de internationale milieutop Rio+20 en zou vrezen voor haar imago.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten