Ik was op reis naar de frontier van het Amazonewoud, waarover meer in de krant van volgende week zondag.
Maar nu eerst even dit.
-------------------------------------------------------------------------------------
Een zilveren mes voor geen 1100 euro, handtassen van krokodillenleer à 21.000 euro en een reusachtige LCD-tv voor een meeneemprijs van 68.000 euro. Vol waardigheid paraderen oude dames in Lacoste-pakjes en Braziliaanse meisjes met siliconenborsten door het nieuwe paradijsje van rijk São Paulo: Shopping Cidade Jardim. “Geïnspireerd door ’s werelds meest elegante straten”, zo ronkt het persbericht.
Grote winkelcentra zijn voor ‘paulistanos’ oases van orde en veiligheid in hun chaotische megastad. Ze blijven dan ook als paddenstoelen uit de grond schieten.
Voor sommige miljonairs (tot voor de kredietcrisis telde São Paulo er bijna honderdduizend) is al dat aanbod alleen een tikkeltje te gewoon en daar probeert Shopping Cidade Jardim iets aan te doen.
Om de doelgroep beter te bereiken heeft het winkelcentrum geen ingang voor voetgangers: de ondergrondse garage fungeert als entree. Eenmaal binnen kunnen de bezoekers zich te buiten gaan aan buitenlandse topmerken als Louis Vutton, Chanel en Tiffany & co.
Wie even niet meer weet wat hij nodig heeft, kan advies inwinnen bij ‘personal shoppers’: vriendelijke koopassistenten die weten wat “de ideale hakhoogte bij een bloemetjesjurk is” en hoe je een portemonnee snel lichter maakt.
Voor een chique oma die liever niet zonder poedel inkopen doet, liggen zelfs heuse hondenluiers klaar. Naar buiten moeten lopen om je trouwe viervoeter op zo’n vulgaire openbare stoep te laten poepen, het idee al!
Over een tijdje hoeven de fans van exclusief shoppen zelfs helemaal de straat niet meer op. Pal achter het winkelcentrum verrijzen dertien super de luxe woon- en werktorens, die samen één afgesloten tuinstad gaan vormen.
De appartementen, tot 6,5 miljoen euro per stuk, gaan als zoete broodjes over de toonbank. “U moet snel zijn. Op acht na zijn ze allemaal verkocht”, zegt makelaar Rinaldo Lozano, die verzekert dat de bewoners van de naastgelegen sloppenwijk netjes zijn uitgekocht.
Het enige smetje op zoveel gemak en goede smaak is de groezelige stadsrivier Pinheiros die pal voor Cidade Jardim langs stroomt. Geen hek dat is opgewassen tegen dit stinkende monument van gebrekkige stadsplanning. Helemaal aan São Paulo ontsnappen blijft lastig.
zondag, november 09, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten