Obrigado!

Uit De Telegraaf.
------------------------------------------------------------------------------------
Brazilië kiest over tien dagen een nieuwe president. Journalisten van over de hele wereld vliegen in voor de verwachte zege van Jair Bolsonaro ofwel ‘de Trump van de tropen’.

Ik vind het zelf altijd lastig om de schimmige Braziliaanse politiek aan buitenlanders uit te leggen. Het gebruik van etiketjes als ‘links’ en ‘rechts’ is problematisch in een land waar ideologie vaak net zo inwisselbaar is als ondergoed.

Cynisch gezegd staan (bijna) alle politici hier aan dezelfde kant: hún kant. Hoewel de ambtelijke elite in Brasília de mond vol heeft van de zeer egalitaire Braziliaanse grondwet, is ze juist de aanjager van de gigantische ongelijkheid in het Zuid-Amerikaanse land. Of er nou links- of rechtsom wordt geregeerd, de aan zichzelf toegekende privileges blijken keer op keer heilig.

In 2013 gaf de kortstondige ‘Braziliaanse lente’ al aan dat de bevolking de buik vol heeft van de hoofdstedelijke aristocratie. De volkswoede werd sindsdien aangewakkerd door het grootste corruptieschandaal ooit in de Braziliaanse politiek. Allemaal koren op de molen van Bolsonaro, die zich handig voordoet als het buitenbeentje dat het systeem zal schoonvegen.

In de aanloop naar de beslissende verkiezingsronde tonen internationale media vooral aandacht voor de malle uitspraken over minderheden van de ‘extreemrechtse’ oud-legerkapitein. Zijn aanhang neemt die niet al te serieus.

Meer waarde hecht men aan Bolsonaro’s slogan ‘Meer Brazilië, minder Brasília’. Zijn beoogde economieminister Paulo Guedes, een ultraliberaal van de Chicago-school, zou de vrije hand krijgen voor een vérgaande versobering van de federale overheid.

Er komt dus een spannende tijd aan voor 's werelds op drie na grootste democratie. Ik zal die niet van dichtbij meemaken, want ik heb besloten om binnenkort naar Nederland terug te gaan. Obrigado por tudo, Brasil!