Uit de krant van vandaag.
------------------------------------------------------------------------------------
Na veertien jaar socialistische revolutie is de kans morgen groter dan ooit dat het tijdperk van de Venezolaanse president Hugo Chávez Frias wordt afgesloten.
Volgens een deel van de sterk uiteenlopende peilingen voor de verkiezingen wordt het een nek-aan-nekrace met tegenstrever Henrique Capriles Radonski (40).
Bij enquêteur Consultores 21, de beste voorspeller van de parlementsverkiezingen van 2010, leidt Capriles met 49% van de stemmen, 3% meer dan de doorgaans oppermachtige Chávez. Maar bij het regeringsgezinde Hinterlaces staat de president 16% voor.
„Natuurlijk wint Chávez”, zegt Luis Lopez (65) uit Ciudad Caribia, een ’socialistische stad’ die uit de grond wordt gestampt in de groene bergen achter het internationale vliegveld van de hoofdstad Caracas.
Trots laat de voormalige dakloze, die bij aardverschuivingen in 2010 zijn krot kwijtraakte, zijn gratis driekamerwoning zien, compleet met meubels, huishoudelijke apparaten en een poster van Chávez.
Het appartement ligt in een idyllische wijk met speeltuinen, een staatssupermarkt met goedkoop voedsel, sportveldjes, moestuinen, scholen en een kosteloze kliniek met Cubaanse artsen.
„We zijn El Comandante eeuwig dankbaar. Hij heeft ons allemaal uit de stront getrokken. We stemmen hier morgen 100% 'rojo, rojito'” (rood).
Luis Lopez (65): Chávez eeuwig dankbaar.
Chávez (58), die voorlopig hersteld lijkt van kanker, wil komende jaren honderdduizend arme Venezolanen verwelkomen in het paradepaardje van zijn revolutie. Het is onderdeel van zijn belofte om de hele bevolking voor 2019 een waardige woning te bezorgen, waarvoor zeker drie miljoen huizen moeten worden gebouwd.
Ook voor tientallen andere sociale projecten (Misiones) heeft hij extra oliemiljarden in petto. „Geloven jullie echt dat die onbenul de Misiones in stand zou houden?” zo schold Chávez zijn tegenstander Henrique Capriles donderdag nog maar eens uit onder luid gejuich van zijn uit het hele land opgetrommelde rode aanhang.
„Kiezers zijn bang om hun sociale rechten of baan te verliezen als ze niet op Chávez stemmen”, zegt Guillermo Barrios van Manifiesta, een organisatie die Venezolanen op het hart drukt dat hun stem van morgen geheim blijft. „Ze hebben de Lista Tascón nog in hun achterhoofd.”
Op deze zwarte lijst van de overheid belandden 3,5 miljoen Venezolanen toen ze in 2004 voor een referendum tegen Chávez tekenden. De vraag was destijds of Chávez moest worden afgezet. Honderdduizenden verloren daarna hun baan bij de almaar uitdijende overheid.
„David wint altijd van Goliath”, hoopt de energieke Capriles, een succesvolle gouverneur en jurist van Joods-Antilliaans bloed die de harten van veel vrouwelijke kiezers sneller laat kloppen.
De gouverneur van Miranda, een deelstaat die Caracas overlapt, belooft de populaire Misiones te continueren, maar hamert daarnaast op de mislukkingen van de ’Bolivariaanse’ revolutie van Chávez. Zo is het Venezolaanse moordcijfer verdrievoudigd sinds 1998 en is het land nu nog afhankelijker van olie dan voorheen.
Terwijl de eigen infrastructuur in verval is, doet de president grote oliegiften aan bondgenoten als Cuba. Capriles, kleinzoon van een Poolse Holocaust-overlever, wil korte metten maken met die cadeaus, wat een ramp zou zijn voor de gebroeders Castro.
Verder spreekt hij veel kiezers aan met zijn oproep tot vrede en verzoening in Venezuela, dat onder Chávez volledig verdeeld is geraakt. De president pookte het vuur in de debatloze campagne als vanouds op met scheldpartijen aan het adres van zijn rivaal ('nazi', 'varken', 'nobody', 'fascist', 'politieke analfabeet'). Capriles negeerde de beledigingen.
Netzai Barrame (13) is blij met haar verhuizing naar Ciudad Caribia. "Hier kan ik rustig spelen op straat, in Caracas kon dat niet."
zaterdag, oktober 06, 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten