---------------------------------------------------------------------------------
“Water willen we, geen stranden!”, riepen boze demonstranten afgelopen dagen in Mexico-Stad. Tijdens de paasdagen wordt bij 4,5 miljoen mensen de kraan tijdelijk dichtgedraaid. Ze kunnen wel verkoeling zoeken op de kersverse nepstrandjes in de hooggelegen megastad.
De stad van zo’n twintig miljoen inwoners barst uit haar voegen. “Het is vijf voor twaalf. Als we nu niet ingrijpen, hebben we over tien jaar een waterprobleem van historische omvang”, zo luidt scheikundige Luis Manuel Guerra de alarmbel.
Het probleem is door de eeuwen heen gegroeid. Mexico-Stad is gebouwd op Tenochtitlan, de drijvende hoofdstad van het Azteekse rijk. Na de komst van de Spanjaarden zijn de omliggende vulkaanmeren stuk voor stuk drooggelegd. Nu kan alleen in het zuiden van de stad nog toeristisch bootje worden gevaren op de oude kanalen van de Azteken.
Vrolijke boel op de Azteken-kanalen van Xochimilco (zuiden Mexico-Stad)
Voor drinkwater is de stad afhankelijk van afgelegen rivieren, die kampen met een gebrek aan regenval. De overige 70 procent van de waterbehoefte wordt uit het grondwater getapt. Daardoor klinkt de moerassige bodem in en is de stad afgelopen eeuw tien meter verzakt. Gebouwen en waterleidingen zitten vol breuken, waardoor 40 procent van het water weglekt.
De paasdagen worden benut om noodreparaties te verrichten. In de wijken waar de kraan dichtgaat, rijden trucks met water rond om de dorst lessen.
Om een ramp op den duur te voorkomen, komt het volgens experts vooral aan op een mentaliteitsverandering. Het water vloeit in Mexico-Stad vrijwel gratis uit de kraan en er wordt bepaald niet zuinig mee omgesprongen. Waar de Mexicanen gemiddeld 345 liter water per dag verbruiken, is dat in Europese steden 165 liter, aldus Guerra, die pleit voor prijsverhogingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten